Tarnopol
Nie jest ustalony okres powstania Tarnopola1, ale należy przypuszczać, że miejscowość ta powstała, tak jak i większość okolicznych miejscowości, w XVII lub XVIII wieku. Istniejące dokumenty określają, że pod koniec XVIII wieku Jan Węgierski (szambelan królewski), właściciel Łuki, rozpoczął budowę swojej nowej siedziby na terenie wsi Tarnopol (obecnie zabudowania rodziny Rusak i Suchodoła).
W 1833 roku, gdy dwór w Starym Dworze został spalony i ostatecznie stracił na znaczeniu, główną rolę redydencjonalną przejął Tarnopol.
W 1842 roku właścicielem Tarnopola był Franciszek Miączyński, jednak wkrótce, na przeszło pół wieku, przeszedł w ręce Belińskich, wraz z nowopowstałymi folwarkami w dawnych uroczyskach: Połymie, Mostki i Kruhlik. Na cześć syna Ludwika wybudowano wieś Ludwinowo i jemu też przypadła po podziale majątku w 1873 roku Łuka.
Pod koniec lat siedemdziesiątych jako właściciela Tarnopola wymieniano majora Ludwika Beninka. Prawdopodobnie jednak był on tylko zarządcą, ponieważ po roku 1890, Tarnopol był znów w rękach Ludwika Bielińskiego (juniora).
W latach 1877-1878 istniała gmina Tarnopol, gdzie działało siedem towarzystw włościańskich, mających na celu łatwiejszy dostęp do kredytów bankowych i uproszczenia spraw proceduralnych:
- Tarnopolskie Towarzystwo Włościańskie skupiało: wieś Słobódkę i Łukę.
- Grodzińskie Towarzystwo Włościańskie: wieś Grodzisk.
- Dąbrowskie Towarzystwo Włościańskie tworzyły uroczyska Bokowe, Kordon, Podrzecze (zwane także Wilczym Gardłem) oraz wieś Michnówka.
- Lewkowskie Towarzystwo Włościańskie: wieś Lewkowe.
- Siemianowskie Towarzystwo Włościańskie (największe w gminie): wieś Siemianówkę.
- Miklaszewskie Towarzystwo Włościańskie: wieś Mikłaszewo.
- Suszczańskie Towarzystwo Włościańskie: przysiółki Suszcza i Supruny oraz wsie Binduga, Kolesno, Odnoga, Krugły Lasek i Maciejkowa Góra.
W 1902 roku Bieliński podzielił majątek pomiędzy dzieci: Witolda, który otrzymał Ludwinowo, i Helenę Franciszkę z Bielińskich Laskowską - otrzymała Łukę i Tarnopol.
W 1907 roku Helena Franciszka odsprzedała Tarnopol i Łukę z częścią ziemi (157 dzisięcin) Mikołajowi Rygorowiczowi i Pawłowi Bura.
Gmina Tarnopol przestała istnieć na początku XX wieku, ale w okresie międzywojennym, znów powstała, ale siedzibą urzędu została Łuka.
Nazwy miejscowe z pogrubionym akcentem:
1 Tarnapol